© Rootsville.eu

Philippe Robrechts & The Irish Connection
Folk
Stamineeke Webbekom
(05-08-2022)
report & photo credits: Freddie


info club: Stamineeke
info artiest: Philippe Robrecht

© Rootsville 2022


Vrijdagavond en de beloofde afspraak bij Maaike van 'Stamineeke' in Webbekom. Ze beloofde ons een avondje 'Magie' en zo niet zullen de 'Vurige Tongen' er wel hun oordeel over vellen daar aan de 'Overkant'. Muziekliefhebbers hebben het nu al wel door dat de gast hier vanavond niemand minder dan Philippe Robrechts is. Meer nog 'Philippe Robrechts & The Irish Connection'. Omdat 'Folk' vanavond op het menu staat is ons madam Suzy mee afgezakt richting 'HET' koerke van Webbekom, neeje niet die van de wafels maar die van Gevarenwinkel. Of er nu ook 'Guiness' van 't vat zal zijn valt te betwijfelen...

Op een goede dag heb je het allemaal wel gezien en ben je weg...Dat gebeurde ook zo bij Philippe Robrechts die dit land van taksen en belastingen de rug kwam toe te keren om zo Keltische zee te bedwingen richting 'Éire' oftewel Ierland, dit met de quote indachtig van 'Happiness is being Irish'. Naast die gitzwarte godendrank staat het 'Groene Eiland' ook gekend om het voortbrengen van uitstekende muzikanten zoals de Ierse half-god Rory Gallagher. Maar er zijn ook 'The Chieftans, The Dubliners en de wat met punk beïnvloede The Poques om het bij 'Folk' te houden.

Philippe Robrecht nestelde zich in een typisch Iers dorpje van amper 200 inwoners om er daar in zijn ingerichte studio zich nog enkel te bekommeren om muziek. Zijn laatste album werd uitgebracht onder de titel '2021' en dit in volle Corona periode. Vanavond als 'Philippe Robrechts & The Irish Connection' kan je dit aanzien als een try-out en waar kan je rekenen op een aandachtig publiek, juist ja, in het Stamineeke.

'The Irish Connection' is geen export van Ierse muzikanten maar bestaat uit onze eigen 'native proud' als er zijn Stefan Bracaval op fluit, Dirk Naessens op viool en banjo. Met Aongus Mcgalligan op de 'pipes' en 'bohran' is er toch uiteindelijk iemand met f*cking Irish roots. Om het evenwicht niet al te verstoren beginnen wij in de 'Gevarenwinkel corner' net als de vier muzikanten de avond met een Belgisch 'Jupke'...sláinte! Het muzikale verhaal van een Belg in Ierland en een Ier in België.

Het was ook meteen duidelijk dat Maaike hier vanavond een 'Full House' in haar handen heeft en dan hebben we het niet over een poker term. Het zou alleszins een opgave worden om vooraan enkele kiekjes te gaan trekken, laat staan dat onze favoriete barvrouw Kristel tot bij ons zou kunnen komen. Onze stammtisch was ondertussen uitgegroeid met de bezieler van 'Art & Roots in The Woods' in Aarschot en de Belleman van Averbode, den Huibbe aka de Noene. Voila sé, mijn sponsering is binnen:-)

Openen doen ze op de gepaste 'Irish way' met 'In Dreams' een tune uit het laatste album '2021', en al dromend over het Ierse landschap wordt de sfeer alsmaar levendiger en meer nog, intenser met nummers als 'Mounten Thyme' en 'Spacill Hill'. Dat nieuwe album '2021' is meteen een dubbel CD geworden met 10 Ierse traditionals en 10 eigen originals. Vanavond zouden 'Philippe Robrechts & The Irish Connection' ons hier mee laten kennis maken maar ook met zoveel moois van andere muzikanten.

Door het instrumentale 'Morrisons Jig' laat Dirk Naesens horen dat hij wel die typische Keltische klanken uit zijn fiddle weet te halen. Knap is ook Aongus Mcgalligan aan de 'pipes' en die typische Ierse lijsttrommel, een Bodhrán maar het meest tot de verbeelding is toch fluitist Stefan Bracaval. Niet verwonderlijk dat Matt Moloy, ook lid van 'The Chieftans', in zijn platen collectie zit.

We vielen bijna van onze stoel maar ook Van Morrison kreeg hier met diens 'Moondance' een plaatsje van Philippe Robrechts incluis een prachtige solo van Stefan Bracaval. Zo konden alle aanwezigen bijna stellen van...we are Irish, not because we were born in Ireland but because Ireland was born in us! Een gevoel dat ons nog meer in zijn macht kreeg door het brengen van 'The Pikemens March', Yep, de sfeer was er wel degelijk. Misschien moeten we vanavond 't Stamineeke wel omdopen tot 'The Webbekom's Arms'.

Wat niet op zo een avond mag ontbreken is een typische 'Miner Song' en zo kregen we hier van The Dubliners 'Sprinhill Miners Disaster', eentje dat ook Bono en zijn U2 destijds coverden. Er waren ook wat jongere bezoekers aanwezig hier op 't Koerke' en zo ontsnapten de oh's en de ah's uit hun monden bij het horen van U2 hun 'Still Haven't Found What I'm Looking For. Sterker werd het nog met 'Run' van Snow Patrol en kregen we met 'As I Roved Out (one morning)' zo een echt uit het leven gegrepen Celtic F(V)olkslied en volgens een wakkere aanwezige was het daar dat Ivan Heylen de mosterd haalde voor da schon wijveken van hem.

De bindteksten vloeide vlot uit Phillipe Robrechts zijn mond en gelukkig is hij het Vloamsch nog niet verleerd. De youngsters onder ons veerden nog maar eens recht bij de eerste tonen van The Waterboys hun hit 'Fishermands Blues', en ik die dacht dat het 'hete' muntjes waren ;-) We deinen naar het einde van deze try-out en leerden we zo dat Ed Sheeran's 'Galway Girl' al enkele jaren ervoor door Steve Earl op de plaat werd gezet en die pikte het dan weer van Sharon Shannon uit 1991 die het vervolgens uit een hymne haalde. Of is het dan toch niet van Philippe Robrecht?

We deinen zo richting eind van dit memorabel concert in '' Stamineeke' met 'Muirsheen Durkin' maar ja er is geen sing-a-long geweest ook al waren de "Guinness Girls' er klaar voor. Boetedoening dus voor 'Philippe Robrechts & The Irish Connection' met als uitsmijter een instrumentaaltje. Voor de clou over de mop van zijne zak opblazen verwijzen we u graag door naar de volgende passages ten lande, als Philippe daarvoor uit Ierland komt zijn jullie op het minst verplicht uit jullie luie stoel te komen. Grá, áthas, sonas...

Deze try-out was bedoeld als test voor een groter podium in Lokeren, wel de Rapenfretters mogen gerust zijn, dees is goe! En ja, Aongus Mcgalligan is definitely Irish...Wij gaan normailter altijd direct naar huis maar onze chauffeuse wilde niet.

namens Philippe Robrecht iedereen bedankt, also sprach Maaike in die ene universele taal